bir gün daha bitti...geçmiyor ama bu içimdeki sıkıntı nedense ve arada daha da artıyor böyle anlık olarak...korkuyorum seninle ilgili bir terslik olmasından yani senin tarafında herşey yolundadır umarım bugün de cesaret edip yazamadım soramadım çekindim pazartesi öfkenden ama ne bileyim işte bir garip yani içim beni biliyorsun ya böyle bir şey hissetmekte üstüme yok sanki çok iyi birşeymiş gibi...hiç iyi değilim aslında bu aralar...özellikle son 3 senedir ağustos ayları benim için güzel geçiyor denilebilirdi hatta hayatımın en güzelleriydi diyebilirim ve hepsinde yanımda sen vardın o güzel suratını görebiliyordum seni koklayabiliyordum ama bu sene bu ay girdiğinden beri ayrı bir hüzün çöktü içime farklı bir burukluk var..üzülüyorum...keyifsizim..değişik işte anlıyor musun...her geceyi seninle bitirip rüyamda seninle olup güne seninle başlayıp senden uzak olmak beni çok yoruyor yıpratıyor gerçekten hani insanın içi kalbi beyni yoruluyormuş onu anladım fiziksel olarak yorulmasa bile ve böyle olunca da bu tüm fiziksel aktivitelerime de yansıyor olumsuz olarak...inan bana bir tek sana ihtiyacım var bir tek sana...her ne olup bittiyse hepsi aslında rüya olsa şöyle bir uyansam bir baksam yanımda sen hala uyuyorsun ve ben sana sarılmışım seni seviyorum...çok korksam bu rüyadan seni öpsem uyurken ve derin bir oh çekip sana daha sıkı sarılarak yeniden uykuya dalsam sonra birlikte uyandığımızda anlatsam sana Haribo biliyor musun böyle kötü ve uzun hiç bitmek bilmeyen bir rüya gördüm ben desem..bu rüya içinde yoruldum desem saniyeler süren rüya bana günler aylar seneler gibi yavaş geldi geçmek bitmek bilmedi desem...sana kavuşmayı tekrar sana sarılmayı 4 gözle deliler gibi bekledim desem...sen yine sırıtsan bana o an yine sarılsam sana sakın gitme sakın ayrılmayalım ben seni çok seviyorum desem....gerçekten ben yani bazen hissettiklerimi hiç bir şekilde açıklayamıyorum...nolur Allahım herşey geçsin geride kalsın her ne olup bittiyse...biz seninle yeniden kavuşalım olmaz mı ? neyse tamam gideyim yazdıkça yazasım geliyor ve hep dediğim gibi yazdıkça daha da kötü oluyorum hep bu saatlerde..benim gibi bazı hislerin duyguların varlığına çokta inanmayan sert görüntülü bir adam ne hale geldi kendime de inanamıyorum bazen...sen kızıyorsun belki ama umrumda da değil bu saatlerde duvarlara bakıp seni hayal ederken seni özlerken gözümün kenarından süzülen her damla yaş aslında sanki kalbimden damlayan kan acısı veriyor bana...napayım ya napayım gerçekten seviyorum gerçekten özlüyorum çocukluksa çocukluk umrumda da değil sevdiğimin hasretine dayanamayıp ağlıyorum da..napayım...sana iyi geceler iyi uykular olsun..bana da yine sensizliğin cezası var...sabah ezanları tan vakitleri en iyi arkadaşım şahidim oldu aylardır sana olan özlemime...merak edersen bir gece onlara sor sen de bu adam ne yaşıyor diye belki sana cevap verip beni anlatırlar.